-
1 pretensj|a
f zw. pl (G pl pretensji) 1. (uraza, żal) grudge, grievance (do kogoś against sb)- nie mam do nikogo żadnych pretensji I bear no grudges against anyone- listy zawierały często pretensje i żale the letters frequently contained grudges and complaints- miała do niego pretensje o tamtą noc she harboured a. nursed a grudge against him for that night- możesz mieć pretensje do samego siebie you have only yourself to blame- mówił z pretensją w głosie he spoke peevishly2. książk. (roszczenie) claim- dochodzić swych pretensji to make claims- odstąpić od jakichś pretensji to abandon one’s claims- nie wnoszę żadnych pretensji I am not making any claims- rościł sobie pretensje do spadku he made claims to the inheritance- książę zrzekł się pretensji do tronu the prince relinquished his claim to the throne3. pot. pejor. (wysokie mniemanie o sobie) pretence GB, pretense US- mieć pretensje do elegancji/do inteligencji to have pretensions a. aspirations to elegance/intelligence- nie roszczę sobie pretensji do doskonałości I don’t claim to be perfectThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pretensj|a
См. также в других словарях:
pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… … Słownik języka polskiego
